BM Çocuk Hakları Komitesi, Türkiye’de son dönemde çocuklara yönelik düzenlemeleri övdü. Beğenilen bazı uygulamalar şunlar: İnternete uygulanan filtre, engellilerin rehabilitasyon ve eğitim olanaklarından daha fazla yararlanması, anne-bebek ölüm oranında yaşanan azalma, kız çocuklarının okula devamı için yapılan çalışmalar.
Haber, BM Çocuk Hakları Komitesi’nin Türkiye için
yayımladığı 18 sayfalık “Sonuç Gözlemleri Raporu”nun ilk 2 sayfasını güzel
özetlemiş ve demiş ki Türkiye 10 “takdir”, “11” memnuniyet ifadesi ile beğeni
aldı.
Peki ya diğer 16 sayfa ne diyor? Komite’nin Türkiye’deki
çocuklar ile ilgili duyduğu en az “21” de endişeden bahsediyor:
- Türkiye’nin Çocuk Hakları Sözleşmesi’ndeki (ÇHS) çekince koyduğu maddelerin (madde 17, 29 ve 30)hala yürürlükte olması
- Kurumlar arası işbirliğinin (kamu kurumları arasındaki ve kamu kurumları ile özel sektör ve sivil toplum kuruluşları arasındaki) zayıflığı
- Çocuk haklarına yönelik bağımsız bir izleme mekanizmasının olmayışı
- Çocuklarla ilgili düzenli ve kapsamlı veri toplanmaması
- Namus cinayetleri ve intihara teşvik
- Azınlık gruplarındaki çocukların (Kürtler, engelliler, kız çocukları, mülteciler, vb.) uğradığı ayrımcılık
- Doğu ve Güneydoğu bölgesinde ve kırsal alanda yaşayan çocukların yeterli sağlık ve eğitim olanaklarına erişememesi
- Çocuklara yönelik uygulanan fiziksel cezalar
- Aile içi şiddetin yaygınlığı
- Çocukların maruz kaldığı işkence
- Çocuk adalet sisteminin işleyişi (ceza infaz kurumlarındaki yetersiz koşullar, uzun tutukluluk süreleri, vb.)
- Yapılan yasal düzenlemeleri hayata geçirecek insan kaynakları ile teknik ve finansal kaynakların yetersizliği
- ÇHS’yi tam olarak hayata geçirmek için hak temelli uygulama yaklaşımının eksikliği
- Çocuklara yönelik kamu harcamalarının düşüklüğü
- ÇHS’nin okullarda yeterince öğretilmemesi
- Çocuk hakları kültürünün zayıflığı
- Evlilikte minimum yaşın 18’in altında olması ve ülkenin her yerinde uygulanmaması
- Aile içi şiddet ve aile dağılmalarında çocuğun yüksek yararının yeterince gözetilmemesi
- Çocuk görüşünün özde değil sözde dikkate alınması
- Nüfus kaydı olmayan çocukların olması
- Kurum bakımının yetersiz koşulları
Bir konuda ilerleme sağlamak için takdirler kadar
eleştirileri de dikkate almak gerekmez mi?
Uluslararası düzeyde çocuk hakları konusundaki en önemli
otorite olan Çocuk Hakları Komitesi’nin raporuna bu anlayışla yaklaştığımız
sürece herhangi bir ilerleme kaydetmemiz mümkün mü?
Haber, Türkiye’nin son 10 yıldır Komite toplantılarına
katılmadığını da yazıyor. Katılmıyorduk, çünkü periyodik olarak sunmamız
gereken raporlarımızı sunmadığımız için Türkiye oturumu yapılamıyordu. Bu
durumun kendisi de, haberin veriliş şekli de zaten bu konuyu ne kadar ciddiye
aldığımızı göstermiyor mu?
Bunu okuyan ve benimle gururla paylaşan bir arkadaşıma (O da Çocuk sektöründe çalışıyor) "onlar bir iki tane övgü cümlesini alıp gerisindeki eleştirileri yok sayan "sözde" basın mensuplarının haberidir" demiştim...
YanıtlaSilHaberi okumama bile gerek yoktu, yıllarca, nelerle eleştirildiğimiz halde, bir tane övgü sözcüğünü kucaklayıp (o övgü sözcüğü de genelde şöyle oluyordu "yapılan çalışmalar memnuniyetle karşılanmakla birlikte......." eleştirilerin üstünü örttüğümüzü bildiğim için...
İşte sizin verdiğiniz bilgide maalesef beni doğruladı...